Thursday, January 3, 2013

Cina di Kalimantan Barat

Cina  di Kalimantan Barat


Sulit mengetahui secara pasti jumlah penduduk keturunan Cina di Kalimantan Barat. Menurut taksiran beberapa sumber, mere­ka sekitar 17 % dari 3,8 juta penduduk provinsi ini. Kendatipun secara prosentase kecil dibandingkan penduduk suku Dayak dan Melayu yang ditaksir masing-masing sekitar 41% dan 39%, namun mereka menguasai sektor perekonomian, baik di daerah urban maupun di pelosok-pelosok. Mereka, secara turun-temurun membangun kehidupan dari sektor perdagangan, yang kemudian berkembang ke sektor jasa dan industri. Sebagian kecil lainnya membangun kehidupan dengan berba­gai profesi: petani, nelayan, buruh, guru, dokter dan bahkan pastor dan pendeta.

Tertarik Emas

Menurut dokumentasi Direktorat Sospol Kalbar berjudul Sejarah dan Masalah Cina Di Kalimantan Barat (1981), kehadiran masyarakat keturunan Cina di Kalimantan merupakan bagian dari sejarah perda­gangan dan politik di Asia. Para pedagang Cina datang pertama kali ke Kalimantan sekitar abad ketiga.
Di Sarawak dan Kalbar, para pedagang Cina itu menemukan pe­luang bisnis baru, yakni mendulang emas. Maka, imigran semakin meningkat dari masa ke masa, dengan tujuan untuk mengadu keberuntungan. Ketika Khubilai Khan berkuasa di Cina, ia mengirim ekspedisi untuk menundukkan raja Kertanegara. Tentara-tentara Cina dan Mongol itu berhasil dipukul mundur. Sewaktu pulang, sebuah kapal mengalami kerusakan dan kehabisan logistik. Maka merapatlah kapal itu. Rupanya pulau itu adalah Kalimantan bagian Barat.
Sementara sebagian kapal diperbaiki, prajurit-prajurit Cina yang sebenarnya membenci atasan mereka para perwira bangsa Mongol melakukan desersi. Dari daerah pesisir, mereka pelan-pelan masuk ke kawasan pedalaman. Sebagian bergabung dengan masyarakat Cina yang sudah datang lebih dahulu. Dan sebagian lainnya menikah dengan wanita Dayak.
Pada saat itu, Monterado, Bodok (Kabupaten Sambas) dan Man­dor (Kabupaten Pontianak) merupakan sentra perkampungan Cina. Di kedua daerah itu banyak terdapat biji emas.
Berita mengenai aktivitas penggalian biji emas itu tersiar secara ce­pat di daratan Cina. Implikasinya, terjadilah gelombang imigran secara besar-besaran dari daratan Cina ke Kalimantan. Sebagian menetap di Serawak, dan sebagian lainnya menetap di Kalimantan Barat. Pada tahun 1745, Sultan Sambas dan Mempawah secara sengaja mendatangkan orang-orang Cina untuk dipekerjakan secara paksa di pertambangan-pertambangan emas dalam wilayah kekuasaan mereka.
Populasi orang Cina kemudian mencapai ribuan orang. Hal itu memberikan peluang bagi mereka untuk mengorganisir diri. Mereka membentuk persekutuan-sekutuan yang disebut Kongsi. Beberapa tahun kemudian, Kongsi-Kongsi itu menjadi sangat kuat.

Mendirikan Negara

Pada tahun 1770 Kongsi Monterado dan Bodok melepaskan diri dari kekuasaan Sultan Sambas. Hal ini diikuti pula oleh Kongsi Mandor yang memisahkan diri dari kekuasaan Sultan Mempawah, Maka Kongsi-Kongsi itu merupakan negara merdeka di tengah-tengah teritorial kekua­saan Sultan. Orang-orang Dayak, ternyata tidak mau tunduk terhadap Kongsi-Kongsi. Peperangan antara kelompok-kelompok suku Dayak dengan Kongsi tak dapat dihindari. Alhasil, Kongsi-Kongsi yang sudah lebih ter­organisir itu memenangkan perperangan.
Kondisi ini membuat raja-raja Melayu mengubah kebijakan mereka terhadap Kongsi-Kongsi dengan mewajibkan Kongsi-Kongsi untuk tun­duk kepada para Sultan. Pengakuan kekuasaan Sultan oleh Kongsi-Kongsi itu antara lain dimanifestasikan dalam upeti-upeti yang harus diserahkan penguasa Kongsi setiap bulan, bukan setiap tahun seperti sebelumnya. Se­baliknya, pihak Kongsi mendapatkan otoritas untuk membentuk kekua­saan otonomi dengan pengadilan dan perangkat keamanan sendiri.
Dalam sebuah artikel yang ditulis oleh Profesor Lo Hsiang Lin (1941) dosen Sejarah pada Universitas Beijing yang dimuat di Sarawak Museum Journal pada tahun yang sama disebutkan, pada pertengahan pemerin­tahan Kaisar Chung Lung, dari dinasti Tsing, seorang pahlawan nasional Cina bernama Lo Fang Pah berimigrasi ke Pontianak bersama sekitar 100 orang pengikutnya. la lantas mengorganisir masyarakat Cina yang sudah ada di Kalbar untuk membentuk sebuah negara koloni.
Pada tahun 1777, atau sekitar 6 tahun setelah Kota Pontianak didiri­kan oleh Sultan Syarif Abdurrachman, Lo Fang Pah membentuk negara Republik dengan sistem pemerintahan presidentil. Negara ini dikenal sebagai republik pertama Cina Perantauan.
Dalam berbagai rekaman yang ada di Pontianak, nama Lo Fang Fah tidak pernah disebut-sebut. Yang ada hanyalah Lo Fong Pak. Namun membandingkan kedua catatan itu, Lo Fang Pah yang dimaksud oleh Lo Hsing Lin tidak lain dari Lo Fong Pak yang disebut dalam berbagai rekaman sejarah di Kalbar.
Menurut Lontaan, Lo Fang Fak mendarat di daerah Siantan (Ponti­anak). Pada waktu itu sudah ada Kongsi Tsu Sjin yang berpusat di Man­dor menganggap Lo Fang Fah sebagai orang penting dari negeri leluhur. Maka ia diangkat untuk mengepalai pemeritahan Kongsi itu. Perangkat kekuasaan di bawah dia adalah Taiko (abang yang paling besar), kemu­dian NyiKo (abang kedua), Kaptai (Kapten Besar) yang dibantu, oleh Kap Tjong. Sedangkan peringkat terendah yang setingkat dengan Kepala Desa adalah Lo Tai.
Pada tahun 1795 Lo Fang Pak meninggal dunia, dan wilayah kekua­saannya terpecah belah. Namun sepanjang kekuasaannya ia mengirim upeti tiap tahun kepada Kaisar Cina di Daratan Cina. Melihat kenyataan ini, ia agaknya tidak tunduk kepada para Sultan baik Mempawah mau pun Pontianak.
Setahun kemudian masyarakat Cina memberontak terhadap Belan­da. Tetapi perlawanan ini dapat dipatahkan. Namun perang gerilya tetap diteruskan. Para penguasa masyarakata Cina mengumumkan hadiah sebesar setail emas untuk setiap kepala Belanda. Belanda menarik semua personelnya dari pedalaman ke Pontianak. Akhimya Pemerintah Belanda mengadakan perundingan dengan pihak Cina dan dicapai perdamaian antara kedua belah pihak. Setelah itu terjadi sejumlah pemberontakan yang dilakukan oleh masyarakat Cina. Selain itu mereka juga mendirikan sejumah organisasi baik yang berskop politik atau kebudayaan, secara legal dan ilegal.
Menyusul perang antar Kongsi-Kongsi tahun 1854, Kongsi Mon­terado Mandor dibubarkan masing-masing tahun 1856 dan 1884. Pem­bubaran dua pusat pemukiman Cina ini menyebabkan orang-orang Cina menyebar ke seluruh Kalimantan Barat.
Sebelum itu, daerah Kalbar sudah jatuh ke tangan Pemerintah Be­landa secara definitif (1823) ditandai dengan adanya perjanjian-perjanji­an antara Belanda dan Raja Raja Kerajaan Melayu. Dengan kerajaan-kerajaan besar seperti Pontianak, Mempawah, Sambas, Matan, Tayan, dan Sanggau, perjanjian itu disebut Lange Poliitieke Contracten, yang dikenal dengan Lange Ferklaring. Sedangkan dengan kerajaan kecil seperti Sim­pang, Kubu, Sukadana, Sekadau, dan Sintang diadakan Korte Poliitieke Contracten yang dinamai Korte Verklaaring. Inti dari perjanjian itu bahwa kerajaan-kerajaan diberi hak untuk memerintah sendiri. Daerah itu disebut juga Zeybestuursgebieden atau Pemerintah Swapraja. Untuk mengu­rus dan melindungi kepentingan pemerintah Belanda ditempatkan pe­gawai Kolonial seperti Contreleur.

Dalam tahun 1914, Belanda mengatur kelompok-kelompok masyarakat Cina di daerah Kewedanaan Pontianak, Mempawah dan Singkawang. Maka berlakulah struktur seperti berikut: Kepala kampung Cina disebut Lao-thay, dibantu seorang Kapyong. Beberapa kampung di­jadikan distrik yang diperintah oleh Kaptay. Di atas itu ada dua wilayah besar persekutuan rakyat Cina masing-masing berpusat di Singkawang dan Mempawah yang dikepalai seorang Mayor dan dibantu seorang Kapi­tan. Struktur ini di bawah pengawasan ketat pemerintah Belanda. Na­mun demikian mereka memiliki pegawai sendiri yang bertugas untuk mengamankan politik Belanda; mengawal pergerakan orang Cina; mem­berikan laporan bidang ekonomi; menetapkan dan memungut pajak di kalangan Cina; memungut sewa tanah di kalangan orang Cina; dan urusan-urusan lainnya. Di antara pajak-pajak itu, hanya pajak tanah yang diberikan kepada para raja Melayu.
Seorang Mayor dan Kapitan Cina memiliki pengawal khusus yang disediakan oleh Pemerintah Belanda. Kondisi ini menciptakan eksklu­sivisme di kalangan orang-orang Cina. Dengan demikian tidak ada lagi asimilasi antara orang Cina dan penduduk pribumi.

Sikap revolusioner Orang Cina juga muncul ketika Jepang menduduki Pontianak tahun 1941. Sekelompok Cina mendirikan organisasi bawah tanah dan menyiapkan diri untuk perang terbuka, namun niat ini menjadi hilang ketika hadir ”tragedi mandor”, sebuah pembunuhan massal oleh Jepang di Mandor, bekas ibukota Republik Lan Fang. Orang Cina kehilangan banyak sumberdaya manusia yang berkualitas dan mampu secara ekonomi. Dan karena sikap yang cenderung bersahabat dengan Orang Dayak, melalui Partai Persatuan Daya (PD), membuat sebagian elit Orang Cina yang lolos dari ”penyungkupan” berhasil mengkonsolidasi kekuatan politiknya, dan pada pemilu 1955 dan pemilu 1958, kelompok ini menang. Hal ini kemudian mengantarkan JC.Oevaang Oeray, tokoh Dayak asal Hulu Kapuas menjadi Gubernur Kalimantan Barat dan berhasil menempatkan dirinya sebagai refresentasi kelompok etnik yang berkuasa selama delapan (8) tahun. Dipergantian rezim Orde Lama ke rezim Orde Baru, hubungan Cina-Dayak terganggu dengan munculnya peristiwa “demonstrasi”, persahabatan sirna dan akibatnya puluhan ribu orang Cina harus rela “keluar” dari teritori Dayak dan mengkonsentrasikan diri di kawasan pesisir, yang selama ini menjadi teritori “Melayu”. Empat puluh satu tahun (41 tahun) terabaikan, dipenghujung tahun 2007, konsolidasi politik Orang Cina dan Orang Dayak menemukan klimaksnya, mereka kembali menempatkan dirinya sebagai refresentasi kelompok etnik yang berkuasa di Kalimantan Barat.
-----------------------------------------------------------

Chinese in West KalimantanIt is difficult to know the exact population of Chinese in West Kalimantan. According to some sources estimated they were about 17% of the 3.8 million residents of the province. Although a small percentage of the population compared the Dayaks and Malays were estimated respectively about 41% and 39%, but they dominate sectors of the economy, both in urban areas and in the outposts. They, for generations to build the life of the trade, which then evolved into the service sector and industry. Some other minor build a life with a variety of professions: farmers, fishermen, laborers, teachers, doctors and even priests and pastors.Interested in GoldAccording to the documentation titled Kalbar STIR Directorate of History and Problems Chinese in West Kalimantan (1981), the presence of the Chinese in Borneo is part of the history of trade and politics in Asia. Chinese traders first came to Kalimantan around the third century.In Sarawak and West Kalimantan, Chinese traders were finding new business opportunities, namely gold panning. Thus, immigrants are increasing from time to time, in order to complain luck. When Khubilai Khan came to power in China, he sent an expedition to subdue the king Kertanegara. The soldiers were Chinese and Mongols were driven back. When home, a ship was damaged and ran logistics. So merapatlah ship. Apparently the island is a part of West Kalimantan.While most of the ship repaired, Chinese soldiers actually hate their boss Mongol officers deserted. From coastal areas, they slowly get into the interior. Some joined the Chinese community who had come first. And some married women Dayak.At that time, Monterado, Bodok (Sambas) and Foreman (Pontianak regency) is the center of Chinatown. In both regions there is a lot of gold ore.News of ore excavation activities that spread rapidly in mainland China. The implication, there was a wave of massive immigration from mainland China to Borneo. Some settled in Sarawak, and others settled in West Kalimantan. In 1745, the Sultan of Sambas and Mempawah intentionally bringing the Chinese people for the purpose of forced in gold mines in their territory.China's population then the thousands. It provides an opportunity for them to organize themselves. They formed a confederation called Kongsi fellowship. A few years later, Kongsi-Kongsi became very strong.Establishing the StateIn 1770 Kongsi Bodok Monterado and escape from the Sultan of Sambas. This was followed by Kongsi foreman who broke away from the Sultan Mempawah Kongsi-Kongsi So it is an independent state in the middle of the territorial power of the Sultan. Dayak people, it would not submit to the Kongsi-Kongsi. The battle between the Dayak groups with Kongsi unavoidable. As a result, Kongsi-Kongsi who had already organized it won the war.These conditions make the Malay kings changed their policy towards Kongsi-Kongsi by requiring Kongsi-Kongsi to submit to the Sultan. Recognition of the Sultan by Kongsi-Kongsi manifested in, among other tributes to be delivered Kongsi authorities every month, instead of every year as before. Instead, the Kongsi gain authority to establish courts of power and autonomy with their own security devices.In an article written by Professor Lo Hsiang Lin (1941) History professor at Beijing University that was published in the Sarawak Museum Journal is mentioned in the same year, in the middle of the reign of Emperor Lung Chung, Tsing dynasty, a Chinese national hero named Lo Fang immigrated Pah to Pontianak with about 100 of his followers. He then organized the existing Chinese community in West Kalimantan to form a colony.In the year 1777, or about 6 years after the city was founded by Sultan Sharif Pontianak Abdurrachman, Lo Fang Pah forming the Republic of the presidential system of government. The country is known as China's first republic overseas.In various records that exist in Pontianak, Fang Fah Lo name never mentioned. There is only Lo Fong Pak. But comparing the two accounts, the Pah Fang Lo Lo Hsing Lin mentioned by none other than Mr. Lo Fong mentioned in various historical records in West Kalimantan.According Lontaan, Lo Fang Fak landed in the area Siantan (Pontianak). At that time there Kongsi Tsu-based Sjin Foreman considers Fah Lo Fang as an important person from the old country. Then he was appointed to head the pemeritahan Kongsi it. The device powers down he is a Taiko (the big brother), then NyiKo (second brother), Kaptai (Skipper Large) assisted, by Kap Tjong. While the lowest rank level with the village chief is Lo Tai.In the year 1795 Mr. Lo Fang died, and the territory divided. But during his rule he sent tribute every year to the Emperor of China in Mainland China. Given this reality, it seems to not be subject to the Sultan both Mempawah want any Pontianak.A year later, the Chinese rebelled against the Dutch. However, this resistance can be broken. But guerrilla warfare continue. The rulers masyarakata China announced a reward of gold for each head setail Netherlands. Dutch withdraw all personnel from the interior to Pontianak. Finally the Dutch Government to hold talks with the Chinese and achieve peace between the two sides. After it happens a number of insurgency by the Chinese community. In addition, they also founded the organization saved approximately berskop whether political or cultural, legal and illegal.Following the war between Kongsi-Kongsi in 1854, Foreman Monterado Kongsi dissolved respectively in 1856 and 1884. Dissolution of China's two population centers lead the Chinese people spread throughout West Kalimantan.Before that, the area had fallen into the hands of West Kalimantan Dutch government definitively (1823) characterized by the agreements between the Netherlands and the Kingdom of Raja Raja Melayu. With great empires such as Pontianak, Mempawah, Sambas, Matan, Tayan, and Sanggau, the agreement called Poliitieke Contracten Lange, known as the Lange Ferklaring. While the small kingdoms such as Simpang, Kubu, Sukadana, Sekadau, and Sintang held Poliitieke Contracten Korte called Korte Verklaaring. The essence of the agreement was that the kingdoms were given the right to govern themselves. The area was also called Zeybestuursgebieden or Autonomous Government. To take care of and protect the interests of the Dutch colonial officials stationed as Contreleur.In 1914, the Dutch set up the Chinese community groups in the area Kewedanaan Pontianak, Mempawah and Singkawang. Then the structure shall apply as follows: Head of Chinese village called Lao-thay, helped by a Kapyong. Some villages be governed by Kaptay district. On top of that there are two major areas of Chinese fellowship each centered Mempawah Singkawang and headed by a Mayor and assisted the Kapitan. This structure is under strict supervision of the Dutch government. However, they have their own employees whose job is to secure the Dutch politics; escorting Chinese movement; provide economic reports; establish and collect taxes among China; collect ground rent among the Chinese, and other affairs. Among those taxes, land tax is only given to the Malay kings.A Mayor and Kapitan China have special guards provided by the Dutch Government. This condition creates exclusivity among the Chinese people. Thus there is no assimilation between the Chinese and the indigenous population.The Chinese revolutionary attitudes also appear when the Japanese occupied Pontianak 1941. A group of China founded an underground organization and prepare for open war, but the intention is to be lost when the present "tragedy foreman", a massacre by the Japanese in Foreman, the former capital of the Republic of Lan Fang. The Chinese lost a lot of quality human resources and are economically. And because attitudes tend to make friends with the Dayak people, through the Power Unity Party (PD), making the most elite Chinese man who escaped from the "penyungkupan" managed to consolidate his political power, and in the 1955 elections and the 1958 elections, the group won. This then led JC.Oevaang Oeray, Kapuas Hulu native Dayak leaders as Governor of West Kalimantan and successfully established itself as refresentasi ethnic group in power for eight (8) years.At the turn of the Old Order regime to regime, relations between China-Dayak disturbed by the emergence of events "demonstration", friendship and consequently lost tens of thousands of Chinese people must be willing to "out" of the Dayak territory and concentrated in coastal areas, which has been the territory "Malay". Forty-one years old (41 years old) neglected, in late 2007, the political consolidation of the Chinese and Dayak people found the climax, they re-established itself as the representative of the ruling ethnic group in West Kalimantan.-----------------------------------------------------------

中国在西加里曼丹省
这是很难知道确切的人口,中国在西加里曼丹省。据一些消息来源估计,他们是全省的3.8万居民中约有17%的。虽然也有小的人口比例相比,达雅族和马来人,估计分别约为41%和39%,但占主导地位的经济部门,无论是在城市地区的前哨。他们,世代建立的贸易,进而演变成服务部门和行业的生命。其它一些较小的建立与各种职业:农民,渔民,工人,教师,医生,甚至祭司和牧师的生活。对黄金根据文件标题为“Kalbar STIR局的历史和中国在西加里曼丹省(1981年),中国在婆罗洲存在的问题是在亚洲的贸易和政治的历史的一部分。第三世纪左右,中国商人第一次来到加里曼丹。在沙捞越和西加里曼丹省,中国商人寻找新的商业机会,即淘金。因此,移民不断增加时,为了抱怨运气。当忽必烈汗来发电在中国,他派出一支探险队制服的王Kertanegara的。中国和蒙古士兵们被赶了回去。回家时,船舶被破坏,跑物流。因此,merapatlah船。显然,西加里曼丹岛的一部分。虽然大多数的船舶修理,中国兵居然讨厌自己的老板蒙古官员冷清。从沿海的地区,他们慢慢地进入室内。有些人加入了中国的社会,人是第一位的。一些已婚妇女达雅。当时,Monterado,Bodok(桑巴斯)和福尔曼(坤甸市摄政)是唐人街的中心。在这两个地区有大量的金矿石。新闻矿石挖掘活动在中国大陆迅速蔓延。言下之意,有大量的移民从中国大陆到婆罗洲的浪潮。一些定居在沙捞越州,和其他人定居在西加里曼丹省。 1745年,苏丹桑巴斯和Mempawah的故意使中国人民在其领土上金矿的目的是强迫。中国的人口数千人。它提供了一个机会,让他们组织起来。他们成立了一个联盟,称为悬空寺奖学金。几年后,悬空寺悬空寺变得非常强大。建立国家1770年悬空寺Bodok Monterado和逃避的苏丹桑巴斯。其次是悬空寺工头打破了从的苏丹Mempawah的悬空寺,悬空寺,所以它是一个独立的国家在苏丹领土力量的中间。达雅人,也不会提交到悬空寺,悬空寺。悬空寺不可避免的达雅集团之间的斗争。因此,悬空寺悬空寺已经组织赢得了这场战争。这些条件使马来国王改变了他们的政策对悬空寺,悬空寺需要悬空寺悬空寺向苏丹。确认苏丹悬空寺,悬空寺表现在,在其他交付悬空寺当局每月,而不是像以前那样每年的贡品。取而代之的是,悬空寺获得权威建立法院的权力和自主权自己的安全设备。在教授罗乡林(1941)历史学教授在北大,被出版的沙捞越博物馆杂志是提到在同一年,写的一篇文章中的统治的帝龙涌,青王朝,一个中国的国家英雄命名为罗方移民PAH坤甸约100名他的追随者。然后,他在西加里曼丹省举办中国现有的社会形成一个殖民地。在1777年度,约6年后,该城始建于由谢里夫坤甸市Abdurrachman苏丹,罗方PAH形成的总统制共和国政府。被称为中国海外的第一个共和国的国家。在不同的记录中存在的坤甸市,罗方白花的名字从来没有提过。是唯一的罗方白。但比较这两个帐户,恩利控股方罗老幸琳所说的没有其他比中提到的各种历史记录,在西加里曼丹省的先生罗方。罗方斑据Lontaan,降落在:区域Siantan(坤甸市)。当时有悬空寺津市Sjin福尔曼认为,白花罗方从旧的国家作为一个重要的人。然后,他被任命为的pemeritahan悬空寺它。设备断电他是一个太鼓(大哥),然后NyiKo(第二的哥哥),卡普泰(大队长)辅助,由甲Tjong。排名最低的水平,村长是罗泰安。罗先生方在1795年去世,领土划分。但是,在他的统治,他送贡品每年在中国内地的中国皇帝。鉴于这一现实,似乎不会受到苏丹两个Mempawah想任何坤甸市。一年后,中国对荷兰反抗。然而,这种阻力可以被打破。但是游击战争的继续。中国的统治者masyarakata每头setail的荷兰宣布悬赏金。荷兰人撤离所有人员从内部到坤甸市。最后,荷兰政府与中国举行会谈,双方实现和平。后由中国社会发生了一些叛乱。此外,他们还创建了该组织节省了约berskop无论在政治上还是文化的,法律的和非法的。Monterado悬空寺之间的战争悬空寺,悬空寺于1854年,福尔曼在1856年和1884年分别溶解。解散中国的人口中心,遍布西加里曼丹省领导中国人民。在此之前,该地区已落入手中特征之间的协议,荷兰和英国的拉贾 - 拉贾马来西加里曼丹荷兰政府明确(1823)。伟大的帝国,如坤甸市,Mempawah,桑巴斯,马滩,Tayan,Sanggau,协议要求Poliitieke Contracten兰芝,被称为的兰格Ferklaring的。 ,虽然小王国,如新邦,库布塞米亚克,苏卡达纳,Sekadau,Sintang举行Poliitieke Contracten科特名为科特Verklaaring的。该协议的实质是,王国被赋予权利管理自己。该地区也被称为Zeybestuursgebieden或自治政府。为了照顾和保护的荷兰殖民的官员作为Contreleur驻利益。1914年,荷兰成立的中国社会团体在区Kewedanaan坤甸,Mempawah和Singkawang的。适用于如下结构:中国农村的老禅师,负责人的帮助下一个Kapyong。受Kaptay区的一些村庄。最重要的是有两个主要领域的中国奖学金每个中心的Mempawah Singkawang的和由市长和协助大尉。这种结构是荷兰政府的严格监督下。然而,他们也有自己的员工,他们的工作是确保荷兰的政治,护航中国移动提供的经济报告,建立和收税间中国收集地面之间,中国和其他事务的租金。在这些税,土地税只给马来人的国王。中国的市长和甲必丹由荷兰政府提供的特别警卫。这种情况造成了中国人民的排他性。因此,有没有中国和土著人口之间的同化。中国革命的态度也出现时,日本占领了坤甸1941。一组新中国成立地下组织,并准备公开的战争,但我们的目的是要失去的时候,现在的“悲剧工头”,工头,兰芳共和国的前首都大屠杀的日本。中国人失去了很多优秀的人力资源,是经济上的。而因为态度倾向的达雅克人,广交朋友,通过在电源团结党(PD),制作的最优秀的中国男人谁逃脱从的“penyungkupan”管理,以巩固他的政治力量,并在1955年选举,并在1958年选举中,该集团获得了。 ,这导致JC.Oevaang Oeray,西加里曼丹省省长,并成功地确立了自己作为refresentasi民族权力为八(8)年Kapuas葫芦本地达雅领袖。在转的旧订购政权的政权,中国的达雅之间的关系受到干扰的事件“示范”友好,并因此失去了数以千万中国人的出现,必须愿意“出”的达雅领土,主要集中在沿海地区,这已被境内“马来人”。四十一岁(41岁)被忽视的政治整合,在2007年年底,中国和达雅人发现了高潮,他们重新确立了自己作为执政的民族在西加里曼丹省的代表。

-----------------------------------------------------------


Chinezen in West KalimantanHet is moeilijk te weten wat de exacte populatie van Chinezen in West Kalimantan. Volgens sommige bronnen geschat waren ze ongeveer 17% van de 3,8 miljoen inwoners van de provincie. Hoewel een klein percentage van de bevolking ten opzichte van de Dajaks en Maleiers werden geschat van respectievelijk ongeveer 41% en 39%, maar ze domineren sectoren van de economie, zowel in de stedelijke gebieden en in de buitenposten. Zij, voor de volgende generaties het leven van de handel, die vervolgens uitgegroeid tot de dienstensector en de industrie op te bouwen. Enkele andere minder belangrijke opbouwen van een leven met een verscheidenheid aan beroepen: boeren, vissers, arbeiders, leraren, artsen en zelfs priesters en predikanten.Geïnteresseerd in GoldVolgens de documentatie met de titel Kalbar STIR Directoraat van Geschiedenis en problemen Chinezen in West Kalimantan (1981), de aanwezigheid van de Chinezen in Borneo is een onderdeel van de geschiedenis van de handel en politiek in Azië. Chinese handelaren kwam voor het eerst naar Kalimantan rond de derde eeuw.In Sarawak en West-Kalimantan, werden Chinese handelaren vinden van nieuwe zakelijke kansen, namelijk goud panning. Aldus worden immigranten steeg van tijd tot tijd om geluk klagen. Toen Khubilai Khan aan de macht kwam in China, stuurde hij een expeditie naar de koning Kertanegara onderwerpen. De soldaten waren Chinezen en Mongolen werden teruggedreven. Toen naar huis, werd een schip beschadigd en liep logistiek. Dus merapatlah schip. Blijkbaar is het eiland een deel van West-Kalimantan.Terwijl de meeste van hersteld het schip, de Chinese soldaten eigenlijk haten hun baas Mongoolse officieren verlaten. Van kustgebieden, ze langzaam te krijgen in het interieur. Sommigen gingen bij de Chinese gemeenschap die het eerst was gekomen. En sommige getrouwde vrouwen Dayak.Op dat moment, Monterado, Bodok (Sambas) en Foreman (Pontianak regentschap) is het centrum van Chinatown. In beide regio's is er veel goud erts.Nieuws van erts graafwerkzaamheden die zich snel verspreiden in het vasteland van China. De implicatie was er een golf van massale immigratie van het vasteland van China naar Borneo. Sommige vestigde zich in Sarawak, en anderen vestigden zich in West Kalimantan. In 1745, de sultan van Sambas en Mempawah opzettelijk brengen van het Chinese volk voor het doel van gedwongen in goudmijnen op hun grondgebied.De bevolking van China dan de duizenden. Het biedt een kans voor hen om zich te organiseren. Ze vormden een confederatie genoemd Kongsi gemeenschap. Een paar jaar later, Kongsi-Kongsi werd zeer sterk.Vaststelling van de staatIn 1770 Kongsi Bodok Monterado en te ontsnappen aan de Sultan van Sambas. Dit werd gevolgd door Kongsi voorman die zich heeft afgescheiden van de Sultan Mempawah Kongsi-Kongsi Het is dus een onafhankelijke staat in het midden van de territoriale macht van de sultan. Dayak mensen, zou het niet aan het Kongsi-Kongsi. De strijd tussen de Dayak groepen met Kongsi onvermijdelijk. Als gevolg hiervan, Kongsi-Kongsi die al organiseerde de oorlog gewonnen.Deze voorwaarden maken de Maleise vorsten veranderde hun beleid ten aanzien van Kongsi-Kongsi door te eisen dat Kongsi-Kongsi zich te onderwerpen aan de sultan. Erkenning van de Sultan door Kongsi-Kongsi tot uiting in onder andere eerbetonen aan te leveren Kongsi autoriteiten elke maand, in plaats van elk jaar zoals voorheen. In plaats daarvan aan de Kongsi winst dienst op te richten rechtbanken van macht en autonomie met hun eigen veiligheid apparaten.In een artikel geschreven door professor Lo Hsiang Lin (1941) Geschiedenis hoogleraar aan de universiteit van Beijing, dat werd gepubliceerd in het Sarawak Museum Journal wordt genoemd in hetzelfde jaar, in het midden van het bewind van keizer Lung Chung, Tsing-dynastie, een Chinese nationale held genaamd Lo Fang emigreerde Pah naar Pontianak met ongeveer 100 van zijn volgelingen. Hij organiseerde de bestaande Chinese gemeenschap in West-Kalimantan om een ​​kolonie te vormen.In het jaar 1777, of ongeveer 6 jaar na de stad werd gesticht door Sultan Sharif Pontianak Abdurrachman, Lo Fang Pah de vorming van de Republiek van de presidentiële systeem van de overheid. Het land staat bekend als de eerste republiek van China in het buitenland.In verschillende records die bestaan ​​in Pontianak, Fang Fah Lo naam nooit genoemd. Er is slechts Lo Fong Pak. Maar het vergelijken van de twee accounts, de Pah Fang Lo Lo Hsing Lin genoemd door niemand minder dan de heer Lo Fong genoemd in verschillende historische records in West Kalimantan.Volgens Lontaan, Lo Fang Fak landde op het gebied Siantan (Pontianak). Op dat moment is er Kongsi Tsu-based Sjin Foreman beschouwt Fah Min Fang als een belangrijk persoon van het oude land. Toen werd hij benoemd tot lid van de pemeritahan Kongsi het hoofd. Het apparaat wordt uitgeschakeld is hij een Taiko (de grote broer), dan NyiKo (tweede broer), Kaptai (Schipper Large) ondersteunde, door Kap Tjong. Terwijl de laagste rang niveau met het dorpshoofd is Lo Tai.In het jaar 1795 de heer Lo Fang stierf, en het grondgebied verdeeld. Maar tijdens zijn bewind liet hij hulde elk jaar om de keizer van China op het vasteland van China. Gezien deze realiteit, lijkt het niet onderworpen zijn aan de sultan zowel Mempawah wil geen Pontianak.Een jaar later, de Chinese opstand tegen de Nederlanders. Echter, deze weerstand worden gebroken. Maar guerrillastrijd voort te zetten. De heersers masyarakata China kondigde een beloning van goud voor elk hoofd setail Nederland. Nederlands al het personeel uit het binnenland naar Pontianak. Tenslotte is de Nederlandse regering om gesprekken met de Chinese vast te houden en te bereiken vrede tussen de twee partijen. Na het gebeurt een aantal opstand door de Chinese gemeenschap. Daarnaast hebben ze ook de oprichter van de organisatie opgeslagen ongeveer berskop of politieke of culturele, legale en illegale.Na de oorlog tussen Kongsi-Kongsi in 1854, Foreman Monterado Kongsi respectievelijk opgelost in 1856 en 1884. Ontbinding van China's twee kernen leiden de Chinese mensen verspreid over West-Kalimantan.Daarvoor had het gebied in handen gevallen van West-Kalimantan Nederlandse overheid definitief (1823) kenmerkt zich door de overeenkomsten tussen Nederland en het Koninkrijk van Raja Raja Melayu. Met grote rijken zoals Pontianak, Mempawah, Sambas, Matan, Tayan, en Sanggau de overeenkomst genoemd Poliitieke Contracten Lange, bekend als de Lange Ferklaring. Terwijl de kleine koninkrijken, zoals Simpang, Kubu, Sukadana, Sekadau, en Sintang gehouden Poliitieke Contracten Korte genoemd Korte Verklaaring. De essentie van de overeenkomst was dat de koninkrijken waren het recht om zichzelf te regeren gegeven. Het gebied werd ook wel Zeybestuursgebieden of autonome regering. Om zorg te dragen voor en de bescherming van de belangen van de Nederlandse koloniale ambtenaren gestationeerd als Contreleur.In 1914, de Nederlandse opzetten van de Chinese gemeenschap groepen in het gebied Kewedanaan Pontianak, Mempawah en Singkawang. Dan is de structuur wordt als volgt toegepast: hoofd van de Chinese dorpje Lao-thay, geholpen door een Kapyong. Sommige dorpen worden beheerst door Kaptay district. Op de top van dat er twee belangrijke gebieden van de Chinese gemeenschap elk gecentreerd Mempawah Singkawang en onder leiding van een burgemeester en hielp de Kapitan. Deze structuur staat onder streng toezicht van de Nederlandse overheid. Echter, ze hebben hun eigen werknemers wiens taak het is het veiligstellen van de Nederlandse politiek; begeleiden van Chinese beweging; bieden economische rapporten, opzetten van en het verzamelen van belastingen waaronder China; verzamelen erfpacht onder de Chinezen, en andere zaken. Onder deze belastingen, wordt grondbelasting alleen gegeven aan de Maleise koningen.Een burgemeester en Kapitan China hebben speciale bewakers die door de Nederlandse regering. Deze voorwaarde zorgt voor exclusiviteit onder de Chinese bevolking. Er is dus geen assimilatie tussen de Chinese en de inheemse bevolking.De Chinese revolutionaire houding ook verschijnen als de Japanse bezet Pontianak 1941. Een groep van China stichtte een ondergrondse organisatie en voor te bereiden voor een open oorlog, maar de bedoeling is om verloren gaan wanneer de huidige "tragedie voorman", een bloedbad door de Japanners in Foreman, de voormalige hoofdstad van de Republiek van Lan Fang. De Chinese verloor veel gekwalificeerd personeel en economisch. En omdat houding de neiging om vrienden te maken met de Dayak bevolking, door middel van de Power Eenheidspartij (PD), het maken van de meest elite Chinese man die ontsnapt uit de "penyungkupan" in geslaagd om zijn politieke macht te consolideren, en in de 1955 verkiezingen en de 1958 verkiezingen, de groep won. Dit leidde JC.Oevaang Oeray, Kapuas Hulu inheemse Dayak leiders als gouverneur van West-Kalimantan en met succes zich gevestigd als refresentasi etnische groep de macht acht (8) jaar.Aan het begin van de Oude Orde regime regime, de relaties tussen China-Dayak verstoord door de opkomst van de gebeurtenissen "demonstratie", vriendschap en dus verloren tienduizenden Chinezen moeten bereid zijn om "out" van de Dayak grondgebied en geconcentreerd in kustgebieden, dat is het grondgebied "Malay". Eenenveertig jaar oud (41 jaar oud) verwaarloosd, in het najaar van 2007, de politieke consolidatie van de Chinese en Dayak mensen vonden de climax, ze opnieuw gevestigd als de vertegenwoordiger van de heersende etnische groep in West-Kalimantan.=================================

No comments:

Post a Comment