The story of Mr. Piet Pagau in Papua
Kisah Pak Piet Pagau di Tanah Papua
The story of Mr. Piet Pagau in Papua
Kisah
ini diambil dari pengalaman hidup Pak Piet Pagau, beliau menuliskan
cerita ini pada group Facebook Dayak Community dan di bagikan ke Blog
ini, Selamat Menikmati
Saudara-saudara
ku
sebangsa (Dayak) dan setanah air (Borneo), mohon ijin mau bernostalgia;
Pada tahun 1980, saya diperbantukan oleh PT.HALISA Pontianak di PT.KLI
(Kayu Lapis
Indonesia) yg saat itu berkantor di Bangkok Bank Building, Jl.MH.Thamrin
JAKPUS sbg tenaga surveyor, kemudian PT.KLI menugaskan saya bersama
2 (dua) orang surveyor dari Malaysia utk melakukan survay di HPH
PT.Henrison Iriana di daerah Kecamatan BINTUNI, Irian Jaya (Bintuni
sekarang sdh
menjadi kabupaten). Setelah flight survay selama seminggu kami pun
berangkat ke Bintuni, dengan pesawat perintis via Manokwari untuk
melakukan
ground survay, diperkirakan ground survay tersebut akan dilaksanakan
selama 3 bulan.
Setelah melakukan persiapan secukupnya, kami masuk rimba (hutan
perawan)
dengan membawa orang lokal (Papua) sebanyak 35 orang sebagai tenaga
panggul
logistik untuk 3 bulan didalam hutan, tenda dan peralatan survay. Selain
orang
lokal tersebut kami juga ditemani aparat Koramil dan Polsek
masing-masing 2 (dua)
orang. Hari pertama kami lalui dengan kebersamaan sampai sore, pasang
tenda,
masak memasak, kami dikelilingi hanya dalam jarak beberapa meter saja
oleh
puluhan ekor rusa, sehingga teman koramil kami dengan gampang menembak
seekor rusa muda untuk santap malam.
Rupanya mereka belum pernah melihat manusia
sehingga kami menjadi tontonan menarik bagi mereka, setiap hari begitu sehinga
daging rusa menjadi menu tetap. Setelah makan malam, kami ngobrol dan
saling memperkenalkan diri masing-masing. Keesokan harinya saya merasa suasana
menjadi lain, kalau kemarin sampai dengan tadi mlm teman-teman Papua sangat ceria dan
banyak canda tapi hari kedua ini mereka menjadi pendiam, serius dan cenderung
menjauh atau menghindar dari saya, mereka curi-curi pandang memperhatikan saya dan
hal ini sungguh-sungguh membuat saya tidak nyaman, salah tingkah, saya juga lasung
mengambil sikap waspada, saya kira mungkin mereka anggota OPM dan
merencanakan berbuat sesuatu yang buruk terhadap diri kami, kalau kemarinnya
saya yang berjalan paling depan untuk membuat rintisan tapi pada hari kedua saya
minta digantikan oleh teman Malaysia yang berjalan didepan sementara saya
sendiri pada posisi paling belakang bersama teman-teman aparat, mereka saya warning
untuk waspada.
Setelah malam tiba dan setelah makan malam, untuk menghilangkan rasa
panasaran berdasarkan paham yang saya yakini, LEBIH BAIK BERAKHIR DENGAN
KENGERIAN TANPA AKHIR, saya menanyakan langsung kepada teman-teman Papua, kenapa hari
ini mereka bersikap lain terhadap diri saya. Jawaban mereka membuat saya terperangah,
ternyata mereka dapat cerita turun-temurun dari orang tua mereka bahwa dulu,
Belanda setelah beberapa kali gagal menaklukan Papua karena mendapat perlawanan
sengit dari orang Papua, tapi akhirnya Belanda berhasil menaklukan Papua
hanya dengan 1(satu) pleton tentara Dayak, bukan main. Menurut teman-teman Papua
ini, mereka mendapa cerita bahwa dulu itu orangg Papua sangat takut apabila
berhadapan degan Tentara Dayak, karena orang Dayak sangat garang, beringas dalam
perang, kejam, setelah membunuh, orang Dayak menghirup darah, membelah
dada dan memakan hati serta memenggal kepala musuhnya dan kepala-kepala tersebut
dibawa pulang ke Tangsi / Markas Tentara Dayak.
Saya menjelaskan kepada teman-teman
Papua bahwa orang Dayak garang, beringas dan kejam hanya pada saat perang tapi
dalam masa damai orang Dayak sangat familiar, kekeluargaan, banyak senyum
dan gampang tertawa, suka menyapa orang dan suka berbagi apabila dapat
binatang buruan, pokoknya siapa saja yang ada ditempat itu walau hanya
kebetulan lewat akan mendapatkan bagian. Saya juga menjelaskan bahwa
keseharian orang Dayak hidup rukun, tidak ada orang yang bersuara nyaring, tidak
ada orang yang berbicara kasar, jorok / porno, sedangkan kakak adik atau suami
isteri bertengkar kalau sempat piring mangkuk atau gelas pecah atau
sempat merusak barang maka seisi rumah tersebut dihukum adat (hukum
ngarumaya'), hukum adat diberlakukan sangat ketat. Setelah mendengar
penjelasan saya akhirnya suasana mencair dan teman-teman Papua menyadari bahwa
itu cerita masa lalu.
Benar tidaknya kisah penaklukan Papua oleh Tentara
Dayak masih harus diuji secara ilmiah dengan melakukan riset pustaka
dinegeri Belanda. Sebelum ada data ilmiah yg akurat saya percaya saja dulu
dengan cerita teman-teman Papua ini, dan itu membuat saya sebagai orang Dayak merasa
bangga.
Itu ceritaku, ceritamu?.
The story of Mr. Piet Pagau in Papua
In
1980, I was assigned by PT.HALISA Pontianak in PT.KLI (Kayu Lapis
Indonesia) in the latter's office at Bangkok Bank Building, Central
Jakarta Jl.MH.Thamrin power as surveyor, then PT.KLI assigning me with 2
(two) the
surveyors from Malaysia to perform at HPH PT.Henrison survay Iriana in
the Bintuni District, Irian Jaya (now Bintuni sdh into counties). After
the flight survay during the week we were off to Bintuni, with pioneer
aircraft to a ground via Manokwari survay, survay ground is expected to
be implemented over 3 months.
Having
done enough preparation, we entered the jungle (virgin forest) with the
local people (Papua) were 35 people as forces logistics pelvis for 3
months in the woods, tents and equipment survay. In addition to the local people we were joined by the Police officers Koramil each two (2) people. The
first day we spent with together until the afternoon, set up camp,
cooking, we were surrounded by only a few feet only by dozens of deer,
so we Koramil friends easily shoot a young deer for dinner.
Apparently
they've never seen a human being so that we become a spectacle of
interest to them, so that every day as a fixed menu of venison. After dinner, we chatted and introduced themselves respectively. The
next day I found the atmosphere to be different, if it had been
yesterday to Papua mlm friends very cheerful and a lot of jokes but the
second day they became quiet, serious and tend to stay away or avoid me,
they surreptitiously view my attention and this really
made me uncomfortable, self-conscious, I also lasung take a cautious
attitude, I think maybe they're a member of OPM and plan to do something
bad to us, that the day before I was running at the front to make the
pilot but on the second day I asked replaced
by a Malaysian friend who walked in front of my own while at the
rearmost position with friends apparatus, I am warning them to be
vigilant.
After
nightfall, and after dinner, to relieve panasaran by understanding
which I believe, BETTER THEN WITH TERROR WITHOUT END, I'm asking their
friends Papua, why today they behave differently towards me. Their
answer stunned me, it turns out they can be a story passed down from
their parents that first, the Dutch after several unsuccessful attempts
to conquer Papua because of fierce opposition from the people of Papua,
but eventually managed to subdue Papua Netherlands with only one (1)
platoon of soldiers Dayak , not playing. According
to friends of Papua, they chances, it's a story that first Papua orangg
very afraid when confronted degan Army Dayak, Dayak because people are
very fierce, ferocious in war, ruthless, after the murder, breathe the
Dayak blood, splitting the chest and take the heart and cut his enemy's head and the heads were brought back to the barracks / Guard Dayak.
I
explained to my friends that the Dayak Papua fierce, ferocious and
cruel only in wartime but in peacetime the Dayak are very familiar,
familial, lots of smiles and laughs easily, loves to greet people and
loves to share if they can be hunted animals, just anyone that are in it just happened to be passing though would get the part. I
also explained that daily Dayak people live in harmony, no one is loud,
no one is talking rude, slovenly / porn, while the elder sister or
husband and wife quarrel that had broken crockery or glass could damage
the goods or the household of the punished peoples (ngarumaya law '), customary law enforced very strictly. After hearing my explanation atmosphere eventually melt and friends of Papua realize that it's a story of the past.
True
or not the story of the conquest of Papuans by soldiers Dayak remains
to be tested scientifically with the research literature in Holland. Before
any accurate scientific data that I believe it first with the story of
these Papuan friends, and it makes me feel proud as a Dayak.
That's my story, your story?.
Het verhaal van de heer Piet Pagau in Papoea
In
1980, werd ik toegewezen door PT.HALISA Pontianak in PT.KLI (Kayu Lapis
Indonesië) in het kantoor van diens in Bangkok Bank Building, Central
Jakarta Jl.MH.Thamrin macht als landmeter, dan PT.KLI toewijzen mij met 2
(twee) de
inspecteurs van Maleisië om te presteren op HPH PT.Henrison survay
Iriana in de Bintuni District, Irian Jaya (nu Bintuni SDH INTO
gemeenten). Na
de vlucht survay tijdens de week dat we waren weg van Bintuni, met
pionier luchtvaartuig naar een grond via Manokwari survay, wordt survay
grond zal naar verwachting worden uitgevoerd over 3 maanden.
Na
genoeg gedaan voorbereiding, gingen we de jungle (oerwoud) met de
lokale bevolking (Papua) waren 35 mensen als krachten logistiek bekken
voor 3 maanden in het bos, tenten en uitrusting survay. In aanvulling op de lokale bevolking waren we vergezeld door de politie Koramil elk twee (2) personen. De
eerste dag hebben we doorgebracht met samen tot 's middags, kamp
opzetten, koken, we werden omringd door slechts een paar meter alleen
door tientallen herten, dus we Koramil vrienden gemakkelijk een jong
hert voor het diner te schieten.
Blijkbaar
hebben ze nog nooit een menselijk wezen, zodat we uitgegroeid tot een
spektakel voor hen van belang, zodat elke dag als een vast menu van
hertenvlees. Na het eten, we praatten en stelden zich respectievelijk. De
volgende dag vond ik de sfeer om anders te zijn, als het was gisteren
om Papoea-mlm vrienden heel vrolijk en veel grappen, maar de tweede dag
werden ze rustig en serieus en hebben de neiging om weg te blijven of te
vermijden me, ze stiekem bekijk ik mijn aandacht en dit maakte
me echt ongemakkelijk, zelfbewust, ook ik lasung neem een afwachtende
houding, ik denk dat ze een lid van OPM en van plan om er iets ergs met
ons te doen, dat de dag voordat ik liep aan de voorzijde om de piloot
te maken, maar op de tweede dag vroeg ik vervangen
door een Maleisische vriend die in de voorkant van mijn eigen, terwijl
liep op de achterste stand met vrienden apparaat, ik ben hen te
waarschuwen om waakzaam te zijn.
Na
zonsondergang, en na het eten, om panasaran verlichten door te
begrijpen wat ik denk, beter dan met TERROR zonder einde, ik vraag hun
vrienden Papua, waarom vandaag ze zich anders gedragen op me af. Hun
antwoord verbaasde me, het blijkt dat ze kunnen een verhaal doorgegeven
van hun ouders die voor het eerst, de Nederlandse na een aantal
mislukte pogingen om Papua te veroveren vanwege fel verzet van de
bevolking van Papoea, maar uiteindelijk in geslaagd om Papua Nederland
bedwingen met slechts een (1) peloton soldaten Dayak , niet spelen. Volgens
vrienden van Papua, ze kansen, het is een verhaal dat de eerste Papoea
orangg erg bang wanneer ze geconfronteerd worden Degan Leger Dayak,
Dayak want mensen zijn erg fel, woest in de oorlog, meedogenloos, na de
moord, adem de Dayak bloed, het splitsen van de borst en neem het hart
en snijd zijn vijand het hoofd en de hoofden werden teruggebracht naar de kazerne / Guard Dayak.
Ik
legde mijn vrienden dat de Dayak Papua felle, woeste en wrede alleen in
oorlogstijd, maar in vredestijd de Dayak zijn gemakkelijk te zeer
vertrouwd, familiale, veel glimlacht en lacht, vindt het heerlijk om
mensen te begroeten en graag wil delen of ze kunnen worden geschoten
dieren, zomaar iemand die in het gewoon toevallig langs al zou de rol te krijgen. Ik
heb ook uitgelegd dat dagelijks Dayak mensen in harmonie leven, niemand
is luid, niemand spreekt onbeleefd, slordig / porno, terwijl de oudere
zus of man en vrouw ruzie die had gebroken servies of glas kan schade
aan de goederen of het huishouden van de gestraft volkeren (ngarumaya wet '), het gewoonterecht zeer strikt toegepast. Na het horen van mijn uitleg sfeer uiteindelijk smelten en vrienden van Papua beseffen dat het is een verhaal van het verleden.
Waar
of niet het verhaal van de verovering van Papoea's door soldaten Dayak
nog wetenschappelijk worden getest met de onderzoeksliteratuur in
Nederland. Voordat
een nauwkeurige wetenschappelijke gegevens die ik denk dat het eerst
met het verhaal van deze Papoea vrienden, en het maakt me trots als een
Dayak.
Dat is mijn verhaal, jouw verhaal?.
=================================
http://dayak-side.blogspot.com/2012/03/kisah-pak-piet-pagau-di-tanah-papua.html
No comments:
Post a Comment